Er is een bepaalde rust in het dagelijkse nieuws. Ja, er gebeurt wel veel, dat klopt. En toch, toch lijkt het alsof er een stilte is voor de storm die gaat komen. We zijn geen onheilsprofeten, zeker niet, maar wel realistisch en zien en verwachten dat na de komende zomer er een enorme storm komt, die de aarde gaat teisteren. Corona en de lockdowns komen terug, verplichte vaccinatie, een digitaal id, de controle door de overheid zal toenemen en wellicht een uitbreiding van de oorlog tussen Rusland en Oekraïne. Daarnaast zijn er de nog verder stijgende prijzen en een toenemende voedselschaarste. De hamvraag is: “Gaan wij die storm meemaken?”
De discipelen van Jezus kwamen wél in een storm terecht, zoals we in Markus 4:37 kunnen lezen. “En er stak een harde stormwind op en de golven sloegen over het schip, zodat het al volliep.” Al waren ze storm gewend, ze waren immers vissers geweest, deze storm was ongekend heftig en de paniek zal hebben toegeslagen. Ze dachten werkelijk dat hun laatste uur was geslagen, want ze maakten Jezus wakker met de woorden: “Meester, bekommert U Zich er niet om dat wij vergaan?” Vervolgens bestrafte Jezus de wind en zei tegen de zee: “Zwijg, wees stil!” Met Jezus aan boord werd het perspectief ineens anders.
En wij?
En wij, hoe reageren wij op de storm die we zien komen, waar we de voortekenen van zien en wellicht het begin ervan mee zullen maken? Nu, vóór de storm, is het gemakkelijk om te zeggen met ons verstand dat we op Jezus vertrouwen, op Zijn voorziening, ook in de storm! Maar hoe reageren we als we in de storm zijn en ons bootje dreigt te zinken? Lukt het dan nog steeds om nuchter te zijn en vast te houden aan het verstand of gaan gevoelens van paniek, hulpeloosheid en angst een rol spelen?
Het kan je enorm helpen om je nu voor te bereiden op wat komen gaat. Verdiep je in Gods Woord, geloof het en hou je vast aan Zijn beloften.
We hebben immers geen geest ontvangen van angst, maar van kracht, liefde en bezonnenheid (2 Timotheüs 1:7). Die geest van kracht en liefde mogen we ons eigen maken om onze angst het zwijgen op te leggen. Als God de Vader je haren op je hoofd heeft geteld en voor de vogels in het veld zorgt, hoeveel te meer zorgt Hij voor de kroon op Zijn schepping, voor jou en mij? Niets kan ons immers scheiden van Zijn liefde! Daar mag jij je aan vasthouden! Zijn Woord is als een anker in de storm!
Vader, dank U wel, dat U voor ons zorgt! Ook al zien we een storm naderen: U bent groter! Door Uw liefde laat U zien, dat U van ons houdt en dat niets ons kan roven uit Uw hand. Bij U zijn we veilig, elke dag weer!
Amen! Zo is het! Daar ben ik ook mee bezig! Dichtbij Gods woord blijven en dat mijn vertrouwen alleen op Hem gesteld zal zijn. Dankjewel voor je bemoediging!